Tırsıkçılar... (Yağcı, yalaka, menfaatçi, çıkarcı vs.)

(Yağcı, yalaka, menfaatçi, çıkarcı vs.)

Güzel Ülkem Türkiye'ye Dair – Bir Gönül Yazısı

Güzel ülkem Türkiye’ye bakıyorum da…
İçimden bir Adıyaman geçiyor.
Hani sessiz sedasız köşesinde duran,
Kendini anlatmayan, belki de anlatamayan ama her şeyi içinde yaşayan bir şehir gibi…
Türkiye de öyle artık.
Görünürde herkesin dilinde,
Ama gönülde kaç kişinin yerinde?

"Diliyle Seven Çok, Gönlüyle Seven Az"

Tıpkı Adıyaman gibi…
Söyleyeni çok ama seveni az.
Diline dolayan çok,
Ama derdine ortak olan, yarasına derman olan kaç kişi var?
Toprağını sevmeden,
Suyunu içmeden,
Ekmeğini bölmeden bu ülke sevilir mi?

"Sözle Değil, Eylemle Vatan Sevgisi"

Birileri ekranlardan vatan sevgisi nutukları atarken,
Birileri bu ülke için sabahın ilk ışığında yollara düşüyor.
Birileri bayrağı sadece bayramda hatırlarken,
Birileri onu her nefeste yüreğinde taşıyor.

"Unutulan Şehirler, Unutulan Sevdalar"

Türkiye de Adıyaman gibi işte…
Kimi zaman unutulmuş, kimi zaman görmezden gelinmiş…
Ama ne olursa olsun ayakta kalmayı başarmış.
Depremler görmüş, ihanetler yaşamış,
Yıkılmış, ama yeniden doğmuş.

"Büyük Yürek, Küçük Sevgi"

Bu ülkenin yüreği büyük,
Ama ne yazık ki sevgisi küçük dağıtılıyor.
Oysa bir ülkeyi sevmek;
Sadece türküsünü dinlemekle,
Sadece bayram günleri süslemekle olmaz.
Bir ülke, acısıyla da sevilir.
Yokluğunda da sevilir.
Unutulmuş şehirlerinde bile sevgiyle yaşanır.

"İstanbul Değil, Türkiye’nin Her Yeri"

Türkiye’yi gerçekten sevenler,
Adıyaman’ı da sever, Hakkâri’yi de, Edirne’yi de…
Bu ülke sadece İstanbul’dan, Ankara’dan ibaret değil.
Bu ülke, köy köy, dağ dağ,
Baştan sona bir sevda hikâyesidir.

"Yüreği Dar Olanlar, Büyük Sevdalara Sığmaz"

Güzel ülkem Türkiye…
Sen çok büyük bir yüreksin.
Ama seni sevenlerin gönlü bazen çok dar.
Sana sahip çıkanların dili çok,
Ama yüreğiyle sahip çıkanların sayısı ne yazık ki az.

"Sessiz Ama Umut Dolu"

Tıpkı Adıyaman gibi…
Sakin, sessiz, derin…
Ama içinde bir milletin umudu, geçmişi ve geleceği var.